İstanbul Havalimanı'ndan, Qatar Hava Yolları'nın QR 240 no.lu uçuşu ile saat 13:45'te hareketle 17:55'te Doha'ya varış. Buradan Qatar Hava Yolları'nın QR 572 no.lu uçuşu ile saat 19:35'te Bangalore'a hareket.

Saat 02:25'te Karnataka eyaletinin güneyinde 900 metre yükseklikte yer alan, resmi adıyla Bengaluru olarak bilinen Hindistan'ın en kalabalık beşinci kenti Bangalore'a varış. Karşılamadan sonra, otele transfer ve yerleşme. Bir kaç saat dinlenerek uçuş yorgunluğunu attıktan ve öğle yemeğinden sonra, şehir turu için hareket. Karnataka eyaletinin başkenti ve ülkenin teknoloji merkezi olduğu için Hindistan'ın "Silikon Vadisi" olarak adlandırılan Bangalore, dünyanın en hızlı büyüyen ekonomilerinden biri olan Hindistan'ın, kendi içinde en hızlı büyüyen şehri seçildi. Bir zamanlar bahçelerin kenti olarak bilinen, günümüzün yazılım, moda şehri, havalı, çekici, kozmopolit ve çok kültürlü Bangalore, sömürge dönemi yapıları, parklar, göller, bahçeler ve yeşillik alanlar bakımından zengin bir şehirdir. Şehir turu sırasında, 1758'de kazandığı önemli bir zaferin ardından başkomutanlığa getirilen ve 1761'de Mysore krallığının gerçek hükümdarı olan Haydar Ali ve oğlu Tipu Sultan'ın tasarladıkları ve bitkilerin bilimsel çalışmalarına, korunmalarına, botanik sanat çalışmalarına yönelik çabalarını gerçekleştirdikleri Lal Bagh botanik bahçeleri; Bangalore'daki eski kalenin duvarları içinde inşa edilen ve Hint-İslam mimarisinin muhteşem bir örneği olan Tipu Sultan'ın Yazlık Sarayı (aynı adı taşıyan iki saraydan biri); Boğa Tapınağı olarak da bilinen, dünyanın en büyük tek parça taştan yapılmış Nandi Boğa heykellerinden birini barındıran ve şehrin en eski tapınaklarından Basavanagudi Nandi Tapınağı; Lal Bagh ile birlikte şehir merkezinin akçiğerleri olarak nitelendirilen Cubbon Parkı'nın karşısında yer alan Bangalore'un ve hatta Hindistan'ın en etkileyici yapılarından biri olan, granit ve mermerden Neo-Dravidyen tarzı mimarisiyle inşa edilmiş olan, İngiliz ve Hint-İslam mimarisinin özelliklerini taşıyan, 1956 yılında hizmete giren Vidhana Soudha adlı Karnataka eyaletinin yasama binası gezileri. Hindistan'ın güneybatısında ve Dekkan Platosu'nun batısında bulunan Karnataka, 1 Kasım 1956'da Eyaletler Yeniden Yapılanma Yasası'nın yürürlüğe girmesiyle kuruldu. O zamanlar Karnataka Mysore Eyaleti olarak biliniyordu. 1973 yılında eyaletin adı Karnataka olarak değiştirildi. Akşamüstü otele dönüş. Akşam yemeği ve geceleme otelde.

Kahvaltının ardından, Bangalore'un yaklaşık 150 kilometre güneybatısında bulunan Mysore'a doğru yola çıkış. Yol üzerinde, Tipu Sultan'ın türbesini barındıran Srirangapatnam kalesinde bulunan Tipu Sultan'ın diğer Yazlık Sarayı gezisi. Tipu Sultan 1750 yılında Bengaluru bölgesindeki Devanahalli'de doğdu. Asıl adı Feth Ali olup Hindistan'ın güneybatısında kurulan müslüman Mysore (Maisur) Sultanlığı'nın kurucusu Haydar Ali Han'ın en büyük oğludur. 1760 yılında bir Hindu racalığı olan Mysore'u ele geçirip burada hakimiyet kuran, XVIII. yüzyılın sonlarına doğru Babürlü sultanı Evrengzib (I. Alemgir Şah) in Güneybatı Hindistan'ı egemenliği altına alması üzerine onunla anlaşan ve bölgedeki en büyük rakibi Maratalar'a karşı ittifak oluşturan Haydar Ali, aynı zamanda Fransızlar'la anlaşarak bölgede ilerleyişlerine devam etmek isteyen İngilizler'e karşı direndi. Alim, şair ve asker olarak yetişen Feth Ali'nin gençlik yılları bu mücadeleler içinde geçti. Daha on beş yaşında iken babasının yanında ilk Mysore-İngiliz savaşına katıldı (1776). Şubat 1782'de cereyan eden ikinci Mysore savaşında İngilizler'i mağlup edince büyük ün kazandı. Aynı yılın sonunda babasının vefatı üzerine tahta geçti. Ardından bölgedeki küçük krallıkları ilhak etti, Maratalar ve Nizamlar üzerine üstünlük sağladı. Babasının ölümünden sonra Tipu Sultan, Bangalore ve Srirangapatnam'daki kaleleri ile Nandi Tepeleri arasında zamanını geçirdi. Tipu Sultan 1799 yılında Srirangapatnam'da, Mysore'dan 20 kilometre uzaklıkta dördüncü ve son Anglo-Mysore Savaşı'nda şehit oldu. Tipu'nun ölümünden sonra, Mysore bölgesi Haydarabad Nizamları ve İngilizler'in Güney Hindistan'da yayılışının önündeki en büyük engel olan Mysore Sultanlığı toprakları İngiliz hâkimiyetine girdi. Bununla birlikte, Srirangapatnam ve Mysore etrafındaki çekirdek alan, Mysore Sultanlığı'ndan önce, 1399 yılından beri burada hüküm süren Wodeyar (Wadiyar) hanedanlığına geri döndü. 1799'da tahta II. Krishnaraja Wodeyar geçer ve Mysore artık bir prenslik statüsündedir. Wodeyar hanedanı ülkeyi, Hindistan'ın bağımsızlığını ilan ettiği 1947'e kadar İngilizlerin güdümünde yönetir. İngiliz İmparatorluğu'na karşı sergilediği amansız direniş ve XVIII. yüzyılda Hindistan'daki tek bağımsız hükümdar olması Tipu Sultan'ı farklı kıldı. Ayrıca kendisi modernistti. Hükümranlığı devrinde ülkesini modern imalat teknikleriyle tanıştırdı. Ayrıca Karnataka'da ipek ve ipekböcekçiliği sanayiini kurdu. "Mysore Kaplanı" olarak adlandırılan Tipu Sultan, Hindistan'da hem Müslümanlar hem de Hindular tarafından millî kahraman olarak kabul edilir. Wodeyar hanedanının son üyesi ise 23 yaşındaki Yaduveer Krishandatta Chamaraja Wodeyar, 28 Mayıs 2015'te tacını giyerek "Mysore Mihracesi" unvanı aldı. Öğle yemeği için diğer adı Mysuru olan Mysore'a varış. Öğleden sonra, sandal ağacı yağı ve tütsüsüyle meşhur olan ve "kokular şehri" olarak adlandırılan Mysore'un keşfi : Mihracelerinin şatafatalı sarayı, 1000 metre yükseklikteki Chamundi tepesi, Şiva'nın mitik dev binek hayvanı Nandi Boğası'nın meşhur heykelinin bulunduğu ve bir haç yeri olan Mysore'un koruyucu tanrısına ithaf edilen Sri Chamundeshwari Tapınağı… Mysore aynı zamanda, ipek dokumaları ve özellikle ipekle dokunan hint kadınlarına özgü giysi olan "sari" leri ile tanınmakta. Akşamüstü, meşhur Devaraja pazarında gezinti. Akşam yemeği ve geceleme otelde.

Mysore Dasara festivali şehrin en çok beklenen etkinliğidir ve coşkulu havası nedeniyle genellikle Kraliyet Festivali olarak anılır. Mihraceler şehri Mysore, Vijayadashami gününde sona eren 10 günlük "Dussehra" veya "Dasara" festivalini cömert ve tantanalı bir şekilde yapılan asırlık kutlama geleneğiyle bilinir. Festivalin kökleri, I. Raja Wodeyar tarafından başlatıldığı 1610 yılına kadar uzanır. 1805 yılında III. Krishnaraja Wodeyar, Mysore Sarayı'nda ve günümüzde devam eden özel bir "durbar" (kraliyet toplantısı) düzenleme geleneği başlattı. IV. Nalwadi Krishnaraja Wodeyar (1894-1940) yönetimi sırasında kutlamalar ihtişamlı oldu. Ancak, Hindistan'ın 1947 yılında bağımsızlığa kavuştuktan sonra, yerel yöneticilerin krallıklar üzerindeki hakimiyetini kaybetmesiyle, festival görkemini kaybeder. Neyse ki, birkaç on yıldan beri halkın ve hükümetin desteğiyle festival eski şöhretine kavuştu. Mysore mihracelerinin sanata ve edebiyata düşkünlükleri, günümüzde bile etkisini sürdürüyor. Karnataka'da kutlanan en büyük festival olan Dasara, Mysore kraliyet ailesi tarafından düzenlendiğinden dolayı "Nadahabba" veya Karnataka eyaletinin Mysore Dussehra festivali olarak tanınır. Kraliyet ailesinin katıldığı festival vesileyle özel "puja" ayinleri yapılır. Tüm şehir festival süresince güzelce dekore edilir. Mysore Dasara, hakikatin kötülük üzerindeki zaferini kutlayan bir kraliyet festivalidir. Efsaneye göre, Durga olarak da tanınan Tanrıça Chamundeeswari, Vijayadashami gününde manda başlı şeytan Mahishasuran'ı öldürdü.
Sabah otelden hareket ederek, renkli görüntülere sahne olan geleneksel Mysore Dasara festivalinin etkinliklerinin yapılacağı şehir merkezine transfer. Tanrıça Chamundeeswari'nin onoruna çoşkuyla yapılan ve Jumboo Savari olarak adlandırılan büyük geçit törenini izleme. Atlı muhafızlar, geleneksel kraliyet bandoları, süslü festival arabaları, halk sanatı gösterileri, dans ve müzik toplulukları eşliğinde, altın bir semer sepetine yerleştirilmiş olan Tanrıça'nın idolü, cömertçe süslenmiş bir filin sırtında taşınır. Dasara kutlamaları Vijayadashami gecesinde Panjina Kavayatthu ile sona erer. Binicilik kıyafetleri giymiş olan mihrace, at sırtında tören meydanına giriş yapar. Dasara festivali esnasında heybetli Mysore Sarayı, göz kamaştırıcı bir şekilde 100 bin ampulle aydınlatılır. Akşam, ışık ve meşale gösterileri de izleme. Öğle yemeği yerel bir restoranda. Akşam yemeği ve geceleme otelde.

Sabah, Hassan bölgesini keşfetmek üzere yola çıkış. Hindistan'ın Orta Çağ döneminde hüküm süren Hoysala İmparatorluğu'nun iktidar merkezi olan Hassan, Karnataka'nın en büyük kesimlerinden biri olup muazzam antik anıtlar barındırmakta. Hassan adını bölgenin baş tanrısı olan Tanrıça Hasanamba'dan almıştır. Altın çağını Hoysala İmparatorluğu'nun zamanında yaşayan Hassan, daha sonra Vijayanagar Krallığı ve Babür İmparatorluğu da dahil olmak üzere birçok hanedan tarafından yönetildi. Bu nedenle, kendi sınırları içinde geçmişin efsanelerini yansıtan pek çok tarihi anıt bulunmakta. Ancak, Karnataka üzerinde büyük etkisi olan Hoysala İmparatorluğu'nun X.-XIV. yüzyıllar arasındaki yönetimi, olağanüstü sanat eserleri olan göz alıcı tapınaklar inşası ile tarihe damgasını vurdu. Başlangıçta, Hoysala İmparatorluğu'nun başkentliğini Belur yaptı ve daha sonra başkent Halebidu'ya taşındı. Yerel bir restoranda öğle yemeğinin ardından, Hoysala hanedanının yeteneğini ve ihtişamını tasvir eden, sabuntaşından yıldız şeklinde inşa edilen tarihi tapınakları keşfetmek üzere hareket. İlk olarak, Hassan'ın 35 kilometre kuzeyinde bulunan Belur gezisi. Buradaki Chennakeshava Tapınağının, XII. yüzyılda Hoysala Kralı Vishnuvardhana'nın tarafından Yagachi Nehri kıyısında başlatılan inşası yaklaşık 100 yıl sürdü. Vişnu'ya ithaf edilen ve birçok antik metinde bahsedilen bu tapınak, Hindular arasında önemli bir hac yeridir. Heykeller, oymalar ve yazıtlar tapınağın en önemli karakteristik özellikleridir. Ramayana ve Mahabharata gibi Hindu mitolojilerine ait çeşitli sahnelerin yanı sıra insanların günlük yaşamını tasvir eden kabartmaları görmek mümkün. Daha sonra, Belur'dan 17 kilometre uzaklıktaki Halebid gezisi. Burada hükümdar Vishnuvardhana ve kraliçe Shantala tarafından yaptırılan Hoysaleshwara Tapınağı, âdeta açık bir sanat galerisi gibidir. Hoysala mimarisini farklı bir seviyeye çıkaran Hoysaleshwara Tapınağı, Karnataka'nın en önemli tapınaklarından biridir. Şiva'ya ithaf edilen tapınakta yontulmuş olan her şekil, Hoysala İmparatorluğu'nun yeteneğini ve zaanatkarlığını yansıtmakta. Gezinin ardından, Hassan'ın çevresinde bulunan otele transfer ve yerleşme. Akşam yemeği ve geceleme otelde.

Gün boyunca, Dekkan Platosu'nun manzaraları eşliğinde, Hindistan'ın yedinci büyük eyaleti olan Karnataka'da, bir kaç mola vererek gezinti. Karnataka, batıda Arap Denizi ve Lakkadiv (Lakshadweep) Denizi, kuzeybatıda Goa eyaleti, kuzeyde Maharashtra, kuzeydoğuda Telangana, doğuda Andhra Pradesh, güneydoğuda Tamil Nadu ve güneybatıda Kerala ile çevrilidir. Karnataka eyaleti batıdan doğuya üç farklı coğrafi bölgeyi kapsar: Kıyı Ovaları, Batı Ghat sıradağları ve Dekkan Platosu. Hindistan'ın güneybatısındaki Dekkan Platosu, üç sıradağ arasında kalan son derece geniş bir yayladır. "Bayalu Seeme" olarak da bilinen Dekkan Platosu, Karnataka'nın iç kesimlerini kapsar. Adını "güney" anlamına gelen Sanskritçe "Dakshina" sözcüğünden almış. Dekkan Platosu, Hint Yarımadası'nın oluşturduğu büyük üçgenin içinde daha küçük bir üçgen şeklindedir. Dekkan Platosu, doğuda ve batıda sarp tepeler şeklinde sona erer: doğuda Doğu Ghat sıradağları, batıda ise Batı Ghat sıradağları yer alır. Her iki sıradağ da kıyı düzlüklerinden yükselir ve Hindistan'ın güneyinde birleşir. Platonun kuzeyinde ise Satpura sıradağları bulunur. Dekkan Platosu'nda bulunan Karnataka'nın iç kesimleri oldukça yüksek (600-900 metre arası) olduğu için iklim, kıyı alanlarından çok daha kurudur. Platonun coğrafi konumu insanlara Kuzey'den gelebilecek istilalara karşı doğal bir güvence sağlamış. Dekkan'ın ve Karnataka'nın erken tarihi büyük ölçüde belirsiz, ama birçok hanedanın kontrol etmek için mücadele ettiklerini ve bölgenin çoğu zaman bir çatışma alanı olduğunu bilinmektedir. Platonun mineral zenginliği birçok ova hükümdarının onun için savaşmasına neden oldu. Yol üzerinde yerel bir lokantada öğle yemeği. Akşamüstü Hospet'e varışı takiben otele yerleşme. Akşam yemeği ve geceleme otelde.

Gün boyunca tarafından Dünya Mirası Listesi'ne alınan 26 kilometre karelik bir alana yayılmış olan ve değişik mimari tarzındaki 500'den fazla yapıdan oluşan Hampi Anıtlar Grubu'nu gezmek üzere otelden hareket. Vijayanagara, şüphesiz güney Hindistan'daki en büyük, en zengin ve en güçlü krallık ve Orta Çağ'daki en büyük Hindu imparatorluğu idi. Hampi ise, son büyük Hindu Krallığı Vijayanagara'nın son başkentiydi. XIV.-XVI. yüzyıllar arasında seyyahların büyülendiği, Hindistan epik destanları Ramayana ve Mahabharata'nın sahnelerini tasvir eden muhteşem Dravidyen tapınakları, Kraliçe Hamamı ve Fil Ahırları'nın bulunduğu saray, kaleler ve pazarların galerileri, su kanallarının beslediği ve antik kentin can damarı olan Tungabhadra Nehri kıyılarında hala görülebilir. Bunların arasında Virupaksha Tapınağı, Krishna tapınak kompleksi, Narasimha, Ganesha, Hemakuta tapınak grubu, Achyutaraya tapınak kompleksi, Vitthala tapınak kompleksi, Pattabhirama tapınak kompleksi, Lotus Mahal kompleksi vurgulanabilir. Dravidyen tapınak komplekslerini çevreleyen kent savunma mimarisini ustaca ve uyumlu bir şekilde entegre eden alanlarda küçük mabetler, çarşılar, yerleşim alanları ve mükemmel hidrolik teknolojiler kullanan su depoları bulunmaktaydı. Ortaya çıkarılan kalıntılar, o dönemdeki ekonomik refahı, siyasi durumu ve son derece gelişmiş bir toplumu işaret etmekte. Vişnu'nun vücut bulmuş hali olan Vitthala'ya ithaf edilen Vijaya Vitthala Tapınağı ise, bölgedeki en büyük, en zarif yapı olup Vijayanagara mimarisinin doruk noktasını temsil eder. Tapınak, Maha Mantapa (ana salon), Kalayana Mantapa (evlilik salonu), Devi Tapınağı (Tanrıça mabedi), Utsav Mantapa (tören salonu), Ranga Mantapa (dans ve müzik salonu) gibi çok sayıda mabet, köşk ve salonu bünyesinde bulundurmakta. Tapınağın avlusunda, bir taş arabası şeklindeki Vishnu'nun taşıyıcı kuşu Garuda'ya adanmış olağanüstü mabet, kompleksin en çarpıcı yapısıdır. Ayrıca Vijaya Vitthala Tapınağı'nında, müzik notaları anlamına gelen "Saregama" sütunları olarak adlandırılırlan, her biri ayrı bir sese sahip çok sayıda müzikal sütunu bulunmakta. Öğle yemeği yerel bir restoranda. Akşam yemeği ve geceleme Hospet'teki otelde.

Kahvaltının ardından, Malaprabha Nehri kıyısındaki Aihole, Badami ve Pattadakal'dan oluşan kültürel üçgeni keşfetmek üzere Karnataka eyaletinin kuzeyine doğru yola devam. Aihole mimarlık laboratuvarı ve Badami yönetim merkezi iken, Pattadakal krallığın kültür merkezi kabul edilirdi. İlk olarak, VI. yüzyıla kadar uzanan tapınakları barındıran Dekkan hanedanlarından biri olan erken dönem Chalukya hanedanının (VI.-VIII. yy) ilk başkenti Aihole gezisi. Hint tapınak mimarisinin beşiği olarak büyük kültürel öneme sahiptir. Örneğin Aihole'daki en özenle dekore edilmiş anıt olan Vişnu'ya ithaf edilen Durga Tapınağı; evine dönüştüren Müslüman bir prensten adını alan Lad Khan Tapınağı; taş levha üzerine kazınmış, Aihole kitabesi olarak bilinen Hindistan tarihi ile ilgili son derece değerli yazıtların bulunduğu Meguti Jain tapınağı… Aiholi'deki tapınakların çoğu Hindu'dur, ancak bazı erken Budist mağaralar ve Jain anıtları da bulunmakta. tarafından Dünya Mirası Listesi'ne alınan Pattadakal'daki Anıtlar Grubu ile geziye devam. Bu tapınaklar, kralların taç giyme törenleri veya yerel dilde "Pattavishekham" için kullanılmış. Pattadakal yavaş yavaş Chalukya krallığın kültür başkenti oldu. Pattadakal, VII. ve VIII yüzyıllarda Chalukya hanedanı döneminde, Kuzey ve Güney Hindistan'daki Nagara ve Dravidyen adlı mimari tarzların uyumlu bir harmanı ile elde eden eklektik bir sanatın doruk noktasını temsil etmekte. Dokuz Hindu tapınağının yanı sıra bir Jain tapınağından oluşan etkileyici anıtlar grubunun başyapıtı olan ve Şiva'ya ithaf edilen Virupaksha Tapınağı, kocası kral II. Vikramaditya'nın Güney'deki Pallavas krallığına karşı kazandığı zaferini anmak için Kraliçe Lokamahadevi tarafından 740 yılında yaptırılmış. Son olarak, VI.-VII. yüzyıllar arasında yapılan ve eski adı Vatapi olan muhteşem Badami mağara tapınakları gezisi. Agastya Gölü'nün kenarındaki kumtaşı kayalarında oyulmuş olan Badami Tapınakları, dört mağaradan oluşmaktadır. 1 (dans eden Şiva), 2 (gökyüzüne doğru uzanan kozmik adımının tasvir edildiği Vişnu) ve 3 (kuğu üzerinde dört kollu Brahma'nın yanı sıra bir yılan üzerinde oturan ve chalukya kralının aynı pozisyonda oturduğuna inanılan Vişnu'nun gerçek gibi görüntüsü ile ünlü) numaralı mağaralar Hindu tanrılarına tahsis edilirken, 4 numara mağara'da Jainizm'deki 24. ve son Tirthankara olan Mahavira tasvirleri ve semboller bulunmaktadır. Badami ismi taşın renginden olan "badam" yani bademden geldiğine inanılır. Gezinin ardından, Dharwad şehri ile bitişik olan Hubli'ye hareket. Varışı takiben otele yerleşme. Öğle yemeği yerel bir restoranda. Akşam yemeği ve geceleme otelde.

Kahvaltının ardından, Umman Denizi'ne açılan 131 kilometrelik sahil şeridiyle Hindistan'ın en küçük eyaleti Goa'ya hareket. Hindistan'ın diğer kesimlerinden çok farklı olan Goa, kenarlarında sıralı Hindistan cevizi ağaçları olan, 1960-70 yılları arasında Hippi'lerin tercih ettikleri uçsuz bucaksız kumsallarıyla, yeşilliğiyle, yaşam kültürüyle tanınan bir tatil beldesi. M.Ö. III. Yüzyılda Mauryan İmparatorluğu'nun bir parçası olan Goa'nın yönetimini, kuzeyinde bulunan Kolhapur'lu Satvahana ve daha sonra Badami'li Chalukya hanedanları devraldı. 1312-1370 yılları arasında kısa bir süre için Goa, ilk defa Müslümanlar'ın kontrolü altına girdi. Goa, burada neredeyse bir yüzyıl boyunca hümküm süren Vijayanagara hanedanın süvarileri için Arap atlarını getiren gemiler için en önemli liman olarak biliniyordu. Gülbarga Sultanları ve daha sonra Bijapur'lu Adil Şah bölgeye hakim oldular. Kısa bir süre sonra, baharat yolunun kontrolünü ele geçirmeyi hedefleyen Hollandalılar, İngilizler, Fransızlar ve Portekizliler arasında bölgeye sahip olmak için mücadele başladı. Sonunda, 1510 yılında, Portekizli denizci ve kaşif asilzade Alfonso de Albuquerque geniş nehirleri ve doğal limanları ile ideal bir yer olan Goa'yı fethetti. Müslümanlara karşı kazanılan bu zaferden sonra Hindu hükümdarları Goa'daki Portekiz varlığını kabul ettiler. Doğu Hint Adaları'ndaki baharat ticareti Portekizlilerin kontrolünde idi ve Goa Doğu Hint Adaları'nın başkenti haline geldi. Portekizliler'in yönetimleri sırasında, şehrin binalarının ve yapılarının çoğu Portekiz mimari tarzında inşa edildi. 450 yıl hüküm sürdükten sonra 1961'de, ülkenin bağımsızlığından on dört yıl sonra, Portekizliler Goa'yı terk etmek zorunda kaldılar. Goa, Hindu, Hıristyan, Müslüman ve Portekiz kültürlerinin oluşturduğu hayret uyandırıcı bir din, lisan, mutfak ve mimari karışımından oluşmakta. Goa'ya varışta, eski sömürge şehri ve çevresi gezileri: Goa eyaletinin başkenti Panaji (Panjim) nin nefes kesen manzarasını izlemek için Altınho Tepesi; Panjim pazarı; Zuari Nehri ağzında yer alan ve okyanus manzarasıyla bilinen Dona Paula seyir noktası. Mandovi Nehri'nin güney kıyısında yer alan ve vakti zamanında Goa'nın başkenti olan tarihi "Velha" Goa'nın keşfi sırasında tarafından Dünya Mirası Listesi'ne alınan Santa Catarina Katedrali, Aziz ilan edilen Cizvit misyoner Francis Xavier'in mezarının bulunduğu Bom Jesus Bazilikası, Lady of the Rosary Meryem Ana Kilisesi, Santo Cajetan Kilisesi gibi anıtsal yapıları ziyaret… Öğle yemeği gezi esnasında yerel bir restoranda. Akşamüstü, yeşilliklerin içinde ve deniz kenarındaki otelimize yerleşme. Akşam yemeği ve geceleme otelde.

Resort otelimiz Goa'nın güneyindeki uzun kumsalları ve yeşillikleriyle Varca Plajı'nda yer almakta. Sakin ve bozulmamış huzurlu ortamı ile bilinir. Güney Goa'nın, onu daha kalabalık olan Kuzey Goa'dan ayıran kendine özgü bir cazibesi vardır. Otel aktivitelerinden, deniz ve güneşten yararlanmak için otelde serbest gün. Öğle yemeği serbest. Veda akşam yemeği otelde. Akşam geç vakitte, Goa Havalimanı'na transfer.

Qatar Hava Yolları'nın QR 523 no.lu uçuşu ile saat 03:40'ta hareketle 05:00'da Doha'ya varış ve oradan Qatar Hava Yolları'nın QR 239 no.lu uçuşu ile saat 07:30'da hareketle 11:45'te İstanbul Havalimanı'na varış.